توسط کتاب آرشیو آرشیو اینترنت
طراحی مدار مجتمع و پسوندها
طراحی IC یا طراحی مجتمع مدار یک طبقه فرعی از مهندسی الکترونیک است، که منطق و تکنیک های طراحی مدار مورد نیاز برای طراحی مدارهای مجتمع یا IC ها را محاصره می کند. IC ها شامل اجزای الکترونیکی کوچک مانند مقاومت، ترانزیستور، خازن و ... می شوند که در یک نیمه هادی یکپارچه به شبکه برق متصل می شوند.
طرح های IC و دیجیتال و آنالوگ دو دسته گسترده طراحی IC هستند. اجزایی مانند ریزپردازنده ها ، FPGA ها ، حافظه های مختلف (مانند: RAM ، ROM و فلش) و ASIC های دیجیتال با طراحی IC دیجیتال تولید می شوند. نقاط تمرکز اصلی طراحی دیجیتال درست بودن منطقی ، اطمینان از حداکثر تراکم مدار و قرار دادن مدارهایی برای اطمینان از مسیریابی کارآمد سیگنال های ساعت و زمان است. طراحی IC قدرت و طراحی RF IC زمینه هایی است که طراحی IC Analog در آنها تخصص دارد. از طراحی IC آنالوگ در طراحی حلقه های قفل شده فاز ، آمپرها ، اسیلاتورها ، تنظیم کننده های خطی و فیلترهای فعال استفاده می شود. طراحی آنالوگ در مورد فیزیک دستگاه های نیمه هادی مانند مقاومت ، افزایش ، اتلاف توان و تطبیق مزاحمت ایجاد می کند. یکپارچگی تقویت و فیلتر کردن سیگنال آنالوگ به طور کلی حیاتی است و به همین دلیل ، مدارهای مجتمع آنالوگ نسبتاً بیشتر از طرح های IC دیجیتال از دستگاه های فعال منطقه نسبتاً بزرگتری استفاده می کنند و معمولاً در مدارهای متراکم نیست.
وابستگی به دستگاه های نیمه هادی توسط سیستم های الکترونیکی روز به روز افزایش می یابد، زیرا سطح ادغام سریعتر از همیشه رشد می کند و لازم است مدارهای کوچکتری در کوچکترین بسته ها بسته شود. اجزای مختلف مدار که مورد نیاز برای تکمیل سیستم های کامپیوتری مانند خازن ها، ترانزیستورها، مقاومت ها و غیره می تواند بر روی سیلیکن های فردی نصب شود.
هنگامی که یک بسته سیلیکون فردی (سیلیکون ژرمانیوم سیلیکون برای مدارهای RF یا آرنسید گالیم برای مدارهای فرکانس مایکروویو) را حفظ می کند که هر بخش از یک مدار الکترونیکی یا سیستم الکترونیکی بزرگتر یا یک سیستم الکترونیکی کامل را به درستی به کار می گیرد، یک مدار مجتمع (IC) . هنگامی که یک سیستم کامل الکترونیکی توسط IC ایجاد می شود، به طور کلی به عنوان SoC (System on a Chip) نامیده می شود. آی سی های ارتباطی در حال حاضر از طراحی های SoC استفاده می کنند.
MCM (Multichip Module) شامل بیش از یک می میرد و این یک گسترش برای IC است؛ ما می توانیم برای مثال بگوییم مدار ها و سنسورها باید در یک بسته فردی قرار بگیرند، اما ممکن است که در یک فرد خاص تنظیم شود. MCM به عنوان یک مدار ترکیبی در ابتدا ذکر شده است که شامل چندین سیگنال و اجزای غیر فعال در یک پایه مدار مشترک است که توسط هادیهایی که درون آن پایه قرار گرفته اند متحد شده اند. با استفاده از MCM می توان از عوارض مربوط به کاهش اندازه و تخریب سیگنال کاست.
پسوند IC، ماژول چندکسی (MCM) است که حاوی چندین رشته است؛ برای مثال، زمانی که حسگرها و مدارها باید در یک بسته واحد قرار بگیرند، اما نمیتوانند بر روی یک دیسک ساخته شوند. MCM در اصل به عنوان یک مدار ترکیبی معرفی می شود و شامل دو یا چند ایزوله و اجزای منفعل در پایه مدار مشترک است که توسط هادی های ساخته شده در آن پایه متصل می شوند. MCM کمک می کند تا با مشکل کاهش اندازه و کاهش تخریب سیگنال کمک کند.
دستگاه ها به صورت عمودی بر روی سیستم در یک بسته (SiP) انباشته می شوند، که یک فرمت برای MCM است. اتصال سیم به بستر معمول است. یک افزونه برای SiP یک بسته در یک بسته (PoP) است.