เครื่องใช้ไฟฟ้าและอุปกรณ์
อิเล็กทรอนิคส์เป็นสาขาวิทยาศาสตร์วิศวกรรมและเทคโนโลยีที่เกี่ยวข้องกับวงจรไฟฟ้าที่เกี่ยวข้องกับชิ้นส่วนไฟฟ้าที่ใช้งานอยู่เช่นหลอดสูญญากาศ, ทรานซิสเตอร์, ไดโอดและวงจรรวมและเทคโนโลยีการเชื่อมต่อระหว่างกันแบบพาสซีฟที่เกี่ยวข้อง พฤติกรรมที่ไม่เชิงเส้นของส่วนประกอบที่แอคทีฟและความสามารถในการควบคุมการไหลของอิเล็กตรอนทำให้การขยายสัญญาณที่อ่อนแอเป็นไปได้ ในทำนองเดียวกันความสามารถของอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ในการทำหน้าที่เป็นสวิตช์ทำให้การประมวลผลข้อมูลดิจิตอลเป็นไปได้ เทคโนโลยีการเชื่อมต่อระหว่างกันเช่นแผงวงจรเทคโนโลยีบรรจุภัณฑ์อิเล็กทรอนิกส์และโครงสร้างการสื่อสารที่หลากหลายรูปแบบอื่น ๆ ทำให้การทำงานของวงจรสมบูรณ์และเปลี่ยนส่วนประกอบที่ผสมให้เป็นระบบการทำงาน
แกดเจ็ตเป็นวัตถุเทคโนโลยีขนาดเล็กที่มีฟังก์ชั่นเฉพาะ แต่มักจะคิดว่าเป็นของแปลกใหม่ แกดเจ็ตได้รับการพิจารณาอย่างสม่ำเสมอว่ามีการออกแบบที่ผิดปกติหรือชาญฉลาดกว่าวัตถุเทคโนโลยีปกติ ณ เวลาที่มีการประดิษฐ์ บางครั้งก็เรียกว่าแกดเจ็ต gizmos
อิเล็คทรอนิคส์นั้นแตกต่างจากวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีเครื่องกลไฟฟ้าและอิเลคโทรนิคซึ่งเกี่ยวข้องกับการสร้างการกระจายการสลับการจัดเก็บและการแปลงพลังงานไฟฟ้าไปและกลับจากพลังงานรูปแบบอื่น ๆ โดยใช้สายไฟมอเตอร์เครื่องกำเนิดไฟฟ้าแบตเตอรี่สวิตช์สวิตช์รีเลย์ตัวต้านทาน และส่วนประกอบแฝงอื่น ๆ ความแตกต่างนี้เริ่มต้นขึ้นรอบ ๆ 1906 ด้วยการประดิษฐ์โดย Lee De Forest แห่ง triode ซึ่งทำให้การขยายสัญญาณไฟฟ้าของสัญญาณวิทยุที่อ่อนแอและสัญญาณเสียงเป็นไปได้ด้วยอุปกรณ์ที่ไม่ใช่กลไก จนกระทั่ง 1950 ฟิลด์นี้ถูกเรียกว่าเทคโนโลยีวิทยุเพราะการใช้งานหลักคือการออกแบบและทฤษฎีของเครื่องส่งสัญญาณวิทยุเครื่องรับและหลอดสุญญากาศ
วันนี้อุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ส่วนใหญ่ใช้ส่วนประกอบเซมิคอนดักเตอร์เพื่อทำการควบคุมอิเล็กตรอน การศึกษาอุปกรณ์เซมิคอนดักเตอร์และเทคโนโลยีที่เกี่ยวข้องถือเป็นสาขาหนึ่งของฟิสิกส์สถานะของแข็งในขณะที่การออกแบบและสร้างวงจรอิเล็กทรอนิกส์เพื่อแก้ปัญหาในทางปฏิบัติจะอยู่ภายใต้วิศวกรรมอิเล็กทรอนิกส์ บทความนี้มุ่งเน้นด้านวิศวกรรมของอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์
ส่วนประกอบอิเล็กทรอนิกส์คือสิ่งที่มีอยู่จริงในระบบอิเล็กทรอนิกส์ที่ใช้ในการส่งผลกระทบต่ออิเล็กตรอนหรือสาขาที่เกี่ยวข้องในลักษณะที่ต้องการสอดคล้องกับหน้าที่ที่ตั้งใจไว้ของระบบอิเล็กทรอนิกส์ โดยทั่วไปส่วนประกอบต่างๆจะเชื่อมต่อเข้าด้วยกันโดยปกติแล้วจะถูกบัดกรีเข้ากับแผงวงจรพิมพ์ (PCB) เพื่อสร้างวงจรอิเล็กทรอนิกส์ที่มีฟังก์ชั่นเฉพาะ (เช่นเครื่องขยายเสียงเครื่องรับวิทยุหรือออสซิลเลเตอร์) ส่วนประกอบอาจถูกบรรจุแยกเดี่ยวหรือในกลุ่มที่ซับซ้อนมากขึ้นเนื่องจากวงจรรวม ส่วนประกอบอิเล็กทรอนิกส์ทั่วไปบางตัว ได้แก่ ตัวเก็บประจุตัวเหนี่ยวนำตัวต้านทานไดโอดทรานซิสเตอร์ ฯลฯ ส่วนประกอบมักถูกจัดประเภทเป็นแบบแอคทีฟ (เช่นทรานซิสเตอร์และไทริสเตอร์) หรือแบบพาสซีฟ (เช่นตัวต้านทานและตัวเก็บประจุ)
เครื่องใช้ไฟฟ้าแบบแอนะล็อกส่วนใหญ่เช่นเครื่องรับวิทยุสร้างขึ้นจากการรวมกันของวงจรพื้นฐานไม่กี่ชนิด วงจรอะนาล็อกใช้ช่วงแรงดันไฟฟ้าต่อเนื่องเมื่อเทียบกับระดับที่ไม่ต่อเนื่องเช่นเดียวกับในวงจรดิจิตอล จำนวนวงจรอะนาล็อกที่แตกต่างกันจนถึงปัจจุบันมีขนาดใหญ่มากโดยเฉพาะอย่างยิ่งเนื่องจากวงจรสามารถกำหนดเป็นอะไรก็ได้ตั้งแต่ส่วนประกอบเดียวไปจนถึงระบบที่มีส่วนประกอบหลายพันรายการ วงจรอะนาล็อกบางครั้งเรียกว่าวงจรเชิงเส้นแม้ว่าจะมีเอฟเฟกต์แบบไม่เชิงเส้นจำนวนมากที่ใช้ในวงจรอะนาล็อกเช่นเครื่องผสมตัวปรับเปลี่ยนเสียงเป็นต้นตัวอย่างที่ดีของวงจรอะนาล็อก ได้แก่ หลอดสุญญากาศและเครื่องขยายเสียงทรานซิสเตอร์
มักไม่ค่อยพบวงจรที่ทันสมัยซึ่งเป็นแบบอะนาล็อกทั้งหมด วันนี้วงจรอนาล็อกอาจใช้เทคนิคดิจิตอลหรือไมโครโปรเซสเซอร์เพื่อปรับปรุงประสิทธิภาพ วงจรประเภทนี้มักจะเรียกว่าสัญญาณผสมมากกว่าอนาล็อกหรือดิจิตอล บางครั้งมันอาจเป็นเรื่องยากที่จะแยกความแตกต่างระหว่างวงจรอนาล็อกและดิจิตอลเนื่องจากมีองค์ประกอบของการดำเนินการเชิงเส้นและไม่เชิงเส้นทั้งสอง ตัวอย่างคือตัวเปรียบเทียบที่ใช้ในช่วงแรงดันไฟฟ้าต่อเนื่อง แต่จะส่งเอาต์พุตเพียงหนึ่งในสองระดับเช่นเดียวกับในวงจรดิจิตอล ในทำนองเดียวกันแอมพลิฟายเออร์ทรานซิสเตอร์ที่เกินขนาดสามารถใช้กับคุณสมบัติของสวิตช์ควบคุมที่มีเอาต์พุตเป็นสองระดับ
วงจรดิจิตอลเป็นวงจรไฟฟ้าที่ขึ้นอยู่กับระดับแรงดันไฟฟ้าไม่ต่อเนื่อง วงจรดิจิตอลเป็นตัวแทนทางกายภาพที่พบบ่อยที่สุดของพีชคณิตแบบบูลและเป็นพื้นฐานของคอมพิวเตอร์ดิจิตอลทั้งหมด สำหรับวิศวกรส่วนใหญ่คำศัพท์วงจรดิจิตอลระบบดิจิตอลและตรรกะสามารถใช้แทนกันได้ในบริบทของวงจรดิจิตอล วงจรดิจิตอลส่วนใหญ่ใช้ระบบเลขฐานสองที่มีระดับแรงดันไฟฟ้าสองระดับชื่อว่า 0 และ 1 บ่อยครั้งที่ตรรกะ 0 จะเป็นแรงดันไฟฟ้าที่ต่ำกว่าและเรียกว่าต่ำในขณะที่ตรรกะ 1 เรียกว่าสูง อย่างไรก็ตามบางระบบใช้นิยามย้อนกลับ (0 is High) หรือตามกระแส ตรรกะที่ประกอบไปด้วยสาม (สามรัฐ) ได้รับการศึกษาและคอมพิวเตอร์ต้นแบบบางทำ คอมพิวเตอร์, นาฬิกาอิเล็กทรอนิกส์, และตัวควบคุมลอจิกแบบโปรแกรมได้ถูกสร้างขึ้นจากวงจรดิจิตอล โปรเซสเซอร์สัญญาณดิจิตอลเป็นอีกตัวอย่างหนึ่ง