علوم پایه اشعه ایکس ، اشعه ایکس چیست؟ - https://hv-caps.biz
پرتوهای ایکس در اصل همان اشعه های نور مرئی هستند. هر دو شکل موجی انرژی الکترومغناطیسی است که توسط ذراتی به نام نور فوتون حمل می شود. تفاوت بین اشعه ایکس و اشعه نور مرئی ، سطح انرژی فوتونهای منفرد است. این نیز به صورت طول موج پرتوهای بیان می شود.
چشم ما به طول موج خاص نور مرئی حساس است ، اما به طول موج کوتاه تر امواج اشعه X با انرژی بالاتر یا طول موج بلندتر امواج رادیویی با انرژی کمتر حساس نیست.
فوتون های نور مرئی و فوتون های اشعه X هر دو با حرکت الکترون ها در اتم ها تولید می شوند. الکترون ها در اطراف هسته یک اتم ، سطح انرژی یا اوربیتال های مختلفی را اشغال می کنند. وقتی الکترون به یک مدار پایین می افتد ، باید مقداری انرژی آزاد کند - انرژی اضافی را به صورت فوتون آزاد می کند. سطح انرژی فوتون به میزان افت الکترون بین اوربیتالها بستگی دارد. (برای توضیحات دقیق این فرآیند به این صفحه مراجعه کنید.)
هنگامی که یک فوتون با یک اتم دیگر برخورد می کند ، ممکن است اتم با افزایش الکترون به سطح بالاتر ، انرژی فوتون را جذب کند. برای این اتفاق ، سطح انرژی فوتون باید با اختلاف انرژی بین دو موقعیت الکترون مطابقت داشته باشد. در غیر این صورت ، فوتون نمی تواند الکترون ها را بین اوربیتال ها جابجا کند.
اتمهای تشکیل دهنده بافت بدن شما فوتونهای نور مرئی را به خوبی جذب می کنند. سطح انرژی فوتون با تفاوت های مختلف انرژی بین موقعیت های الکترون متناسب است. امواج رادیویی انرژی کافی برای جابجایی الکترون ها بین اوربیتال ها در اتم های بزرگتر ندارند ، بنابراین از بیشتر مواد عبور می کنند. فوتون های اشعه ایکس نیز از بیشتر موارد عبور می کنند ، اما به یک دلیل مخالف: انرژی آنها بیش از حد است.
با این حال ، آنها می توانند الکترون را کاملاً از یک اتم دور کنند. مقداری از انرژی حاصل از فوتون اشعه X برای جداسازی الکترون از اتم کار می کند و بقیه الکترون را از طریق فضا می فرستد. یک اتم بزرگتر احتمالاً یک فوتون اشعه X را از این طریق جذب می کند ، زیرا اتم های بزرگتر اختلاف انرژی بیشتری بین اوربیتال ها دارند - سطح انرژی با انرژی فوتون بیشتر مطابقت دارد. اتمهای کوچکتر ، جایی که اوربیتالهای الکترون با جهش نسبتاً کم انرژی از هم جدا می شوند ، احتمال جذب فوتونهای اشعه X کمتر است.
بافت نرم بدن شما از اتمهای کوچکتر تشکیل شده است و بنابراین فوتونهای اشعه X را به خوبی جذب نمی کند. اتمهای کلسیم که استخوانهای شما را تشکیل می دهند بسیار بزرگتر هستند ، بنابراین در جذب فوتونهای اشعه X بهتر عمل می کنند.
