door jeffreagan
Militaire raketwerpers En Launcher Lugs
Lancering torens zijn duur en hebben een veel nauwere toleranties in het ontwerp. Veel gebruikers ervan de toren te ontwerpen om met een bepaalde raket, waardoor het project nog duurder. De belangrijkste reden dat ze worden gebruikt, is het gewicht van de raket is gewoon te massaal voor een lancering staaf en het ontbreken van de lancering nokken is vooral van cruciaal belang als je raket is van plan aan de gang Mach.
Er zijn een heleboel mensen die een aantal high-power raketten en al het gebruik lancering lugs gelanceerd, hoewel hoe groter de raket, hoe groter de staaf. Zij maken gebruik van twee nokken, elk 1.5 inches lang, afgesneden op 45 graden uit de wind. De meeste van hen gebruiken een lancering staaf als leidraad voor zorgen dat ze gelijmd rechte, één aan de basis en een naar de bovenkant van het lichaam. Met een goede hoeveelheid van de afstand tussen hen, ze zorgen voor een goede soepele lancering, en de weerstand van dergelijke kleine, schuine buisjes is te verwaarlozen.
De meesten houden ervan om hun lugs klein maar sterk te houden. Sommigen gebruiken koperen buizen (mooi en dunwandig), aan de bovenkant ingesneden in een hoek van ongeveer 45 graden om de weerstand te verminderen. Snijd ze slechts 2 ″ lang waar ze epoxy's zijn voor de lichaamsbuis. Ze gebruiken twee van deze nokken, en plaatsen ze ongeveer 12 ″ -18 ″ uit elkaar, met de onderste aan de basis van de raket. Steek de lanceerstang door de nokken en plak deze op het lichaam terwijl je de lugs lijmt, zodat ze perfect uitgelijnd zijn. Ze werken geweldig en ik heb nog nooit gehoord dat iemand er een probleem mee heeft.
Het elektronische schema van de launch-controller ziet er erg goed uit, hoewel ik moet toegeven dat ik weinig weet over weerstanden en diodes, en daarom gebruik ik ze zelf niet. Dat is de reden waarom de meesten twee afzonderlijke zoemers gebruiken in plaats van een diode om het terugstromen van elektriciteit te voorkomen om volledige spanning door de ontsteker te sturen wanneer de testknop en de startknop samen worden ingedrukt terwijl alle andere veiligheidsvoorzieningen zijn uitgeschakeld. Sommigen experimenteerden gewoon met verschillende bedradingscombinaties totdat ze er een vonden die de ontstekers niet ontstak als ze op verschillende combinaties van knoppen drukten.
Drie raketten tegelijk lanceren is vrij eenvoudig. Je hoeft alleen maar drie verschillende sets leads vanaf één controller naar elke raket te leiden. U heeft een accu nodig die de lading aankan. Wat betreft de lancering in volgorde. Vroeger gebruikten ze een “spijkerplank”. Dit is precies hoe het klinkt. Een batterij zat vast aan een stel spijkers die met de raketten waren verbonden. Wanneer je de lanceringsleiding naar een specifieke spijker raakte, zou deze de raket naar de hemel sturen. Je zou dan naar de volgende spijker / raket kunnen gaan.
Dit zou ze in elke gewenste volgorde afvuren. Een zeer ruwe, maar effectieve manier om te lanceren. Je zou dit idee kunnen nemen en het basisconcept kunnen gebruiken en het naar de 20e eeuw kunnen verplaatsen en een draaischakelaar kunnen gebruiken om een specifieke raket te lanceren. Op deze manier kon je alle "veiligheids" -kenmerken van de huidige controller op hun plaats houden en gewoon de lanceerspanning naar de raketten leiden.