การสร้างเครื่องเอกซเรย์ทางการแพทย์ -https://hv-caps.biz
หัวใจของเครื่องเอกซเรย์ทางการแพทย์คือคู่อิเล็กโทรด - แคโทดและขั้วบวกซึ่งอยู่ภายในหลอดสุญญากาศแก้ว แคโทดเป็นไส้หลอดที่ให้ความร้อนเช่นเดียวกับที่คุณอาจพบในหลอดฟลูออเรสเซนต์รุ่นเก่า เครื่องส่งกระแสผ่านไส้หลอดทำให้ร้อนขึ้น ความร้อนพ่นอิเล็กตรอนออกจากพื้นผิวไส้หลอด แอโนดที่มีประจุบวกซึ่งเป็นแผ่นแบนที่ทำจากทังสเตนจะดึงอิเล็กตรอนข้ามท่อ
ความแตกต่างของแรงดันไฟฟ้าระหว่างแคโทดและแอโนดนั้นสูงมากดังนั้นอิเล็กตรอนจึงบินผ่านท่อด้วยแรงมหาศาล เมื่ออิเล็กตรอนที่เร่งความเร็วชนกับอะตอมของทังสเตนมันจะทำให้อิเล็กตรอนหลุดออกจากวงโคจรด้านล่างของอะตอมตัวใดตัวหนึ่ง อิเล็กตรอนในออร์บิทัลที่สูงกว่าจะตกลงสู่ระดับพลังงานที่ต่ำกว่าทันทีโดยปล่อยพลังงานพิเศษออกมาในรูปของโฟตอน มันลดลงมากดังนั้นโฟตอนจึงมีระดับพลังงานสูงนั่นคือโฟตอนเอ็กซ์เรย์
อิเล็กตรอนอิสระสามารถสร้างโฟตอนได้โดยไม่ต้องชนอะตอม นิวเคลียสของอะตอมอาจดึงดูดอิเล็กตรอนที่เร่งความเร็วได้เพียงพอที่จะเปลี่ยนเส้นทางของมัน เช่นเดียวกับดาวหางที่กำลังหมุนรอบดวงอาทิตย์อิเล็กตรอนจะเคลื่อนที่ช้าลงและเปลี่ยนทิศทางเมื่อความเร็วผ่านอะตอม การกระทำ“ เบรก” นี้ทำให้อิเล็กตรอนปล่อยพลังงานส่วนเกินออกมาในรูปของโฟตอนเอ็กซ์เรย์
การชนกันที่มีผลกระทบสูงซึ่งเกี่ยวข้องกับการผลิตรังสีเอกซ์ทำให้เกิดความร้อนจำนวนมาก มอเตอร์จะหมุนขั้วบวกเพื่อป้องกันไม่ให้หลอมละลาย (ลำแสงอิเล็กตรอนไม่ได้เน้นที่บริเวณเดียวกันเสมอไป) อ่างน้ำมันเย็นรอบ ๆ ซองยังดูดซับความร้อน
กลไกทั้งหมดล้อมรอบด้วยโล่ตะกั่วหนา สิ่งนี้ช่วยไม่ให้รังสีเอกซ์หลุดออกไปในทุกทิศทาง หน้าต่างเล็ก ๆ ในโล่ช่วยให้โฟตอนเอ็กซ์เรย์บางส่วนหลุดรอดออกมาในลำแสงแคบ ๆ ลำแสงผ่านชุดฟิลเตอร์ระหว่างทางไปยังผู้ป่วย
กล้องที่อยู่อีกด้านหนึ่งของผู้ป่วยจะบันทึกรูปแบบของแสงเอ็กซ์เรย์ที่ส่องผ่านร่างกายของผู้ป่วย กล้อง X-ray ใช้เทคโนโลยีฟิล์มแบบเดียวกับกล้องธรรมดา แต่แสง X-ray จะปิดปฏิกิริยาทางเคมีแทนที่จะเป็นแสงที่มองเห็นได้
โดยทั่วไปแล้วแพทย์จะให้ภาพฟิล์มเป็นลบ นั่นคือบริเวณที่เปิดรับแสงมากขึ้นจะมีสีเข้มขึ้นและบริเวณที่เปิดรับแสงน้อยจะมีสีจางลง วัสดุแข็งเช่นกระดูกจะปรากฏเป็นสีขาวและวัสดุที่อ่อนนุ่มกว่าจะปรากฏเป็นสีดำหรือสีเทา แพทย์สามารถนำวัสดุที่แตกต่างกันมาโฟกัสได้โดยการปรับความเข้มของลำแสงเอ็กซ์เรย์ให้แตกต่างกัน